φωτοαποχρωματισμός

ο, Ν

βιολ. η απώλεια τού χρώματος που προσδίδουν φωτοευαίσθητες χρωστικές, όπως είναι η ροδοψίνη, με έκθεση στο φως.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. photobleaching].